Opruimvirus

Ik moet niet meer herhalen dat we leven in bijzondere tijden. Nooit maar dan ook nooit hadden we gedacht mee te maken wat we nu mee maken. Ik bedoel natuurlijk de Coronacrisis (covid-19) en alle maatregelen om de curve af te vlakken. Het bewijst nog maar eens dat de realiteit altijd de fictie overtreft. Het is zo ingrijpend dat iedereen nog lang over een leven vóór en laat ons hopen ook over een leven na corona zal spreken. Het maakt de Plannemie tijdens deze pandemie in mij weer klaar wakker. Het deel van mij dat graag plannen maakt en plezier haalt uit sorteren, structureren en opruimen is altijd erg aanwezig. Soms steek ik er als een virus andere mensen mee aan, soms niet. We zijn nu eenmaal wezens die verschillen. Nog meer dan anders moeten we ons daar nu bewust van zijn en beseffen dat iedereen zijn ups en downs heeft en dat we elkaar moeten helpen en steunen. Mijn opruimhonger heeft een ongeziene piek bereikt sinds ik de bureau van Marc Van Ranst heb gezien. Ik slaap er niet meer van. Die curve kan volgens mij niet hoger en moet zakken. Ik bewonder de kennis en het leiderschap van die man maar echt waar voor orde en netheid mag hij op mij rekenen. Andere virologen wil ik ook helpen en iedereen die nu het verschil maakt in de strijd tegen het virus en de zorg voor anderen. Nog eens. We zijn allemaal anders. Er zijn noodgedwongen harde doorwerkers en thuisblijvers. Bij de thuisblijvers kan de ene zich goed in stilte bezig houden terwijl de andere hulp nodig heeft om niet helemaal in de impasse te blijven steken. Je hebt er die vooruitdenken zonder te weten wat komen zal en er zijn er die blijven omzien naar wat was. Ik heb dit weekend alvast het boek ‘De overgang’ gelezen. Niet dat er al iets aan de hand is maar in het boek staat dat elke vrouw van 45 het moet lezen en dus kan ik dat al afvinken. Wat gedaan is, is gedaan. Iedereen die van de gelegenheid gebruik wil maken om op te ruimen en te minimaliseren moet dat vooral doen. Wat droom ik daar al lang van. Weg met alle ballast en het gehamster van nutteloze hebbedingen voor je-weet-maar-nooit. We zijn nu in je-weet-maar-nooit en gebruik je die oude rommel nu? Nee. Dus. Maar. Zoals je in de supermarkt nu best maar één pak wc-papier tegelijk koopt, mag je nu ook niet alles in één keer dumpen bij de eerste de beste recyclagebol die je rondom je kot tegenkomt. Het hoort allebei niet. Het is niet hygiënisch en zelfs gevaarlijk om nu al je afval te storten op plaatsen waar het niet kan en mag verwijderd en verwerkt worden. Hou je op dat vlak een beetje in! Kan dat? Maak een kamer of stuk van je tuin vrij om je rommel te sorteren en stockeren. Als het virus opgeruimd is, zullen de recyclageparken en kringloopwinkels er weer zijn en zij verdienen ons respect. Net zoals alle zorgwerkers, rekkenvullers, vervoerders, pakjesverdelers, politieagenten en al wie nu het essentiële blijven mogelijk maken. De lente schoonmaak gaat nooit zo grondig gedaan zijn. Succes ermee!