Vervolg

Daar komt te veel gedoe van, denk ik, als een lezer van mijn blog suggereert om allerlei attributen mee te nemen naar de supermarkt. Ik zie me daar al binnenkomen met een witte roos of koerspet. Ik vind het wel geweldig dat hij mijn recentste stukje leest en mee nadenkt. Het geeft meteen zin om te reageren en weer te schrijven. 

Zo heb ik mensen graag. Ook wie niet publiek reageert maar onmiddellijk een uitnodiging voor de Ladies card club stuurt, maakt connectie en heeft een speciaal plekje in mijn hart. Ik ben geboren met een groot hart dat door de jaren heen nog is uitgezet maar meer dan me lief is, krijgt het helaas ook deuken en littekens al ben ik daar wellicht ook gewoon heel ontvankelijk en gevoelig voor. Enfin, ik ben vrijdag niet in de supermarkt geraakt want ik moest kaarten. In kleurenwiezen kan je met grote en kleine miserie wel wat bereiken. 

Ik besef natuurlijk dat ik niet alles onrechtstreeks kan oplossen met mijn schrijfsels. Ik zou eindeloos veel fouten van mezelf en anderen willen herstellen maar zo werkt het niet zeker? Ik zag vrijdag een hele rits oud-collega’s en dus ook enkele voorgangers en voel me met hen verbonden via hun verhalen. Of ze er nu twee jaar of drieëntwintig jaar geleden mee zijn gestopt, de eerste droomt er nog geregeld van en de laatste denkt nog regelmatig aan vervelende affaires die hem hebben getekend. Het klinkt even triest als relativerend. Als ik het toch niet kan vermijden, moet ik er misschien minder aandacht aan besteden. Er is toch geen ontkomen aan. Het hoort erbij. 

Goed om weten als het rad steeds sneller gaat draaien. Alsof je aan de zinloosheid van het rennen kunt ontkomen door sneller te gaan rennen. Een zin uit het nieuwe boek van Juli Zeh die me pakt en onmiddellijk doet ontspannen. Als de lezeres uit Brugge die nu ook leest, kom ik binnenkort af om hem te bespreken. Dat is dan bij deze hopelijk ook alweer geregeld.

Clubjes

Net op het moment dat ik me dreig dood te werken, moet ik de ene keer een restaurantbezoek met een vriendin annuleren omdat zij ziek is en zegt vandaag mijn schoonzusje af voor een staptocht wegens te veel en te druk. Ik kruis de vingers voor mijn compagnon voor het optreden dinsdag. Wat is dat toch?! Mijn kaartclub is ingedommeld. Mijn leerclub slaagt er niet in dit kalenderjaar nog samen te komen. Mijn leesclub Boekenklap ging met de opkomst van het coronavirus ten onder. Datzelfde virus en de daarmee gepaard gaande lockdown inspireerde mijn wederhelft om binnen de lijntjes van het mogelijke een leesclub te starten. Met vier man buiten rond de vuurkorf met een stoofpot pruttelend op het vuur, wijntje erbij en maar kletsen. Een hele avond lang. Mijn ontmoetingsmomenten waren getimed en net genoeg om bij een korte wandeling of koffie to go even af te lopen naast de wandel- en fietstochten en de boeken waar ik echt niet zonder kan. Die laatste zijn als een warm deken maar vaak wil je toch ook eens horen wat ze met anderen hebben gedaan. Ik keek vol bewondering toe hoe de leeslubmannen gelijk met het journaal samen kwamen en uitgebreid en rustig de tijd namen tot de avondklok hen naar bed joeg. Het viel zo goed mee dat ze zijn vermenigvuldigd, de leesclubjes. Eerst was er Lighthouse leest. Dan startte Books before looks. Ze volgen op Goodreads zelfs waar ze zitten in het boek. Niet dat ik bij de pakken blijf zitten. Nu we weer meer mogen heb ik alle lezende vrouwen in mijn omgeving al gepolst of ze mee willen doen. De ene leest niet veel, de andere niet graag, nog iemand alleen in het Engels (wat geen probleem is natuurlijk) en er is er eentje die weer studeert en wel wil maar niet kan, enzovoort. Hebben we echt een nieuwe lockdown nodig om terug tijd te nemen voor onszelf of wat is dat? Vanavond ging ik gewoon naar Delhaize en heb ik lange tijd staan babbelen met een goede kandidate die ik nog niet had gevraagd. Ik bedenk dat ik toch nog niet genoeg moeite heb gedaan. Ze vertelde dat ze heel graag mijn blogs leest en er altijd naar uitkijkt. Daar heb ik nog geen leesclub mee maar het deed me veel plezier dat te horen. Als iemand goesting heeft, spreken we vrijdags om 19:00 gewoon af bij Delhaize. Geen doodle, geen beloftes of engagement gewoon wat bijkletsen. Het is geen club maar misschien wel een goed idee.