Kansen

Ik hoorde Luc Bosmans in ‘De Ochtend’ op Radio 1 en de brave man bleef een hele dag in mijn hoofd zitten. Er is deze week gevoetbald in de achtste finale voor de Beker van de Koninklijke Belgische Voetbalbond, beter bekend als de CROKY CUP. Alles moet tegenwoordig gesponsord. Woensdag 29 november speelden KV Mechelen en Racing Genk tegen elkaar en dat werd een bijzondere wedstrijd om verschillende redenen. Mij interesseert vooral het feit dat een lijnrechter en de hoofdscheidsrechter zich blesseerden waardoor de scheidsrechters op waren. Er ging een vreemde vraag door het stadion. ‘Is er een scheidsrechter in de zaal?’ Luc Bosmans vond dat hij zijn verantwoordelijkheid moest nemen en in eer en geweten moest doen wat hem te doen stond. Diezelfde dag hoorde ik mijn baas zeggen dat mensen beter, meer en vollediger moeten worden ingezet op hun talenten. ‘Oh, natuurlijk, kom maar af, baby! Ik sta klaar. Waarmee kan ik je helpen? Ik zit in de tribune’. Luc was bereid te helpen, wandelde rustig naar beneden, Ander en Beter konden zich ook nog aanmelden. Toen dat niet het geval was, kreeg hij de kans van zijn leven en nam hij vlag en fluit ter hand. Gelukkig had hij nog niet te veel gelopen want dat moest hij op of beter naast het veld nog doen. De hoofdscheidsrechter moedigde hem aan zijn best te doen en kalm te blijven door te doen alsof het om Bertem tegen Veltem ging. Dat werkte. Hij maakte geen enkele fout. Het werd een intense en mooie ervaring voor een echte voetbalfanaat. Wat een mooi verhaal! Mijn baas heeft gelijk maar om een uitdaging te nemen moet ze ook gegeven worden. Eigenlijk zou iedereen eens de kans moeten krijgen te schitteren als Luc Bosmans. Vanavond fluit Luc weer gewoon in de derde afdeling van de reserve amateurs en morgen gaat hij weer supporteren. Het leven gaat verder en je weet nooit wat het kan brengen.