Ronddolen

‘Welk boek neem jij mee?’ vroeg ze toen we samen naar New York gingen. Ik had Just Kids van Patty Smith al een tijd op mijn reader staan. Zij had die in het Engels op de kop getikt. Dat was vlug beslist en een goede keuze om na de reis nog een tijdje verder te blijven ronddolen en genieten van NY. Op een rijtje in het vliegtuig viel mij pas op dat mijn gezinsleden vaak in het Engels lezen en liet ik vallen dat ook wel te willen leren. Dat heeft onze oudste natuurlijk weer onthouden. Ze daagt graag anderen uit. Van wie zou ze dat hebben. Op mijn verjaardag kreeg ik van de kinderen een Engels boek cadeau. Via Goodreads werd nauwlettend opgevolgd of ik het boek al gelezen had en als dat nog niet het geval was, werd ik er flink toe aangemoedigd. Ik heb hen wellicht al te veel uitgenodigd om dan zelf niet het goede voorbeeld te geven. Lezende kinderen is van het mooiste dat een lezer kan bereiken. She and her cat dus van de Japanse Makoto Shinkai is mooi uitgegeven. Het is een fijn verhaal over vrouwen en een dier dat we thuis ook hebben en me al enorm heeft uitgedaagd. Na drie pagina’s ontdekte ik dat je niet moet vertalen en meer kan dan je denkt door de context. Ik genoot ervan en kreeg zin om het volgende boek ook in het Engels te lezen al besef ik ook dat ik nog maar een beginner ben en mijn leesniveau nog moet opkrikken. Die parameter is in Goodreads niet voorzien en ook niet belangrijk. Als de lat niet te hoog ligt, moet ik er ook niet onderdoor. Wat is lezen meer dan ronddolen en meemaken waar we anders niet toe komen. Het leuke is vooral dat er nu nog meer mogelijk is.